Qarakesek

Әйтеуір адам бол

Өтiп уақыттар, ашылды парақтар
Парақтағы сөздерге араласқан арақ бар.
Боқтадым, жүрегіңнің нәзік екеніне қарамастан
Арақ миды өлтipiп, жанымды қара басқан.

Уақыттар өт1п, шимайланды ақпарақ
Жасыл зат, аппарат, мені алып барады
Ертіп соңынан,мен кетіп барам оған еріп
Қош бол, ұмытып қалам мен сені.

Көтеріп еңсені, қарауға халі жоқ
Қара бала, қара ауыл, қара жұмыс, қара жол.
Алаңдама, аяққа тұрып кетем әлі
Қыстан кейін, құстар салады - көктем әнін.

Жүрегіңе құй осы болса күткен әнің
Сен жайлы мәтіңге барады менде бітіп әріп. Бітті бәрі.
Саған арнайтын уақыт тоқтасын
Мен басқа әлемдемін, әлемім отбасым.

Қайырмасы:

Саған арнаған уақыттардың ұшты күлі.
Саған арнаған жүрегім бүгін өлі
Өлі.
Я бәрі тәмәм болды, әйтеуір аман бол
Демеймін- жаман бол, әйтеуір адам бол.
Өтетін өмірғо, болар бір мәні
Бұл біздің ән, бұл күздің әні.

Жылдар жасырды сені, ал мен жылдарға сендім.
Жылдар жіберді көзден жас, мұң қайғысы мен келіп
Келді қара күз, араға салып қара мұз
Қалдық ауырып қашан жазылады енді жарамыз

Адасып кетіп барамыз, ауысып кетті санамыз.
Қап қараңғы болып кетті, мынау аппақ қаламыз.
Түнеріп кетті айнала түнеріп кетті үйіміз,
Қараш, не істедің, не болып кетті күйіміз

Не істедің жүрекке, жүректерің таспа?
Не істедің есі алаң, жауап берш бле қашпаш
Қалай өмір сүріп жатсың, дым болмаған ұқсап
Қалай айтшы күліп отсың, оның қолдарын ұстап?

Өткеннің әр сағаты әр сәті, бәрі есте.
Қандай күнә жасады, сен өлтірген нәресте?!
Тастадың өмірімді жүрегімді талқандап
Рақмет бәрі сенің арқаңда