Табылды Досымов

Жалган дуние

Бұл дүние айналғанмен сырласыңа,
Енді біл мәңгі бақи тұрмасына.
Бір күні құдайыңнан хабар келсе,
Шығасың сен де құрбым қыр басына.
Қайғырып досың түгіл бақталасың,
Кеудеңде сағат-ғұмыр тоқтағасын.
Қалдырып мынау жалған дүниені,
Келмеске мәңгі бақи аттанасың.
Сол жаққа аттанасың бәрі барған,
Қалады көкірегіңде алып арман.
Қалады ауызыңда сары тісің,
Қалады гаражыңда сары «Волгаң»
Біреуде ақшаң қалар қарыз алған
Мұрныңды шақшаң қалар зәрі жарған
Он бөлме үйің қалар, қиын болар,
Өйткені бәрі жалған, бәрі жалған.

Бұл қазақ мол байлықты текке іздейді
Ақшаңды миллионға жеткіз мейлі.,
Сенімен қырсық құдай о дүниеге,
Сом түгіл соқыр тиын өткізбейді.
Сұм ажал қайыршы емес тиын сұрар,
Бір күні қу жаныңды бұйымшылар.
Қорқыттар құтылмаған бұл өлімнен
Табылдың құтылуы қиын шығар.
Біз түгіл құтылмған алып Абай,
Білмедім о дүниенің халі қалай?!
Табылдың бір кездегі әні екен деп
Соңымнан зарлап жүрсін қалың адай!
Жігіттер, артық айтсам күнә тақпа,
Батайық күліп-ойнап, рақатқа.
Өмірден кәрі де өтер, бәрі бекер
Берілген тірлік бізге прокатқа!