Emre Yıldırım

Öyle Bakmasan

Ne yardım eli ne bir teselli tutmasın beni düşerken
Uyanırım yere değince sen gelince bu düşten
Dayanamam bir daha göremezsem asla
Yan yana koluma yaslan
Görüyor bakarken
Uyanır mı öpersem

İçime sığmadı söze de kalmadı
Aktı satır satır sana yanımda kalmadın
Ya çık aklımdan epeyce yordu yalnızlıklar
Ya da ol yanımda söz çok alışmam
Isınır ellerim terler avuçlarım öyle bakmasan
Rayındayken her şey ve elindeyse her gün böyle yapmasan
Eninde sonunda gel benimle ol, söyle neyse sorun hiçbir önemi yok
Nedeni bilmem, takılır hep sen diye, durdu bekliyor bulunur hep bir yol