Bilal Sonses, Şehzade

Yapma

Şu içimdeki öfke nöbetleri
Bitmez tabi kırgınlıklar
Bir çınardım devrildim
Toprağım olmuş ellere yar

Seni saran o yabancı kollar
Seni ben gibi sevemezler
Benim ektiğim gülleri onlar
Bir gün bile sulamazlar

Olmuş diyorlar o ellere yar
Gezdim de kayboldum diyar diyar
Başımdan dökülür kaynar sular
Benim hep zararım kendime yar

Yapma
Beni ateşine atma
Ne olur üzerime gelme
Ben zaten yaralı yaralıyam

Penceresiz kalır kalbimin üstüne taht kurup şehrimi parçalayanlar
Yaradandandır benim öfkemi saklayıp kimseyi üzmediğim yar
Ne değer bilir, bilmeden halini üstüme üstüme hep geliyorlar
Onlar bunu iyi sanıyorlar kendini hep üstün görüyorlar

Papatyalar gibi narin ve de kurak bir çöldeki mehtap
Sana değmesin istedim üsteledim hallice olup bitap
Okyanusta girdap çek çek hançeri katlet beni
Ben benden kopmusum hiç olamamışım iflah