Ahmet KAYA

Penceresiz Kaldım Anne

Çaldılar Çocukluğumu Habersiz
Kaç büyük devirdi dünya
Kaç acı içinde kaç dert
Kaçıncı rüya ve kaçıncı saf ten

Sen kaç, ben ölüyorum kasten
Senin de canına bir canavar dokunur
Çok güzelsin ama çalamam kokunu
Aşk bir okulsa al yardan notunu

Öyle safsın ki çalamam kokunu
Seviyorum ateşten küle
Günden güne ve güzden güle
Her gün her gece üzsen bile

Aşk içe vuruyor gerek yok dile
Sevda yolunda darağacı mı?
Olan olsun yitirme inancını
Olan olsun yitirmem inancımı

Ki zaten fani bir kiracıyız
Yoluna kurban olurum sümbülüm
Ama üzgünüm bitmiyor sürgünüm
Ki noktaya varmıyor virgülüm

Sana çiçek, bir düşmana süngüyüm
Sana kalbim, düşmana yol görünür
Bir de kaybediyor hayat hoşgörümü
Bir sevgi istedik hor görünür

İki kalp tek gönülse zor gömülür
Derdim büyük ama yolunda planlar
Sana koşamam ayağımda pranga
Amatemde on gün travma

Kulağımda melodi ve dram var
Ki istanbul sana alışmadım
Benim olmayan bir şeye ısınmadım
Aylara yıllara sığmıyor pek ama

En güzel aşk yine Kasım'dadır
Hani benim sevincim nerde
Bilyelerim, topacım
Kiraz ağacında yırtılan gömleğim

Çaldılar çocukluğumu habersiz
Penceresiz kaldım anne
Penceresiz kaldım anne
Uçurtmam tel örgülere takıldı

Hani benim gençliğim anne
Penceresiz kaldım anne
Penceresiz kaldım anne
Uçurtmam tellere takıldı

Hani benim gençliğim nerde
Bu derde bir büyük açasım var
İçip de kalbine kaçasımdan
Özlem bir çocuk sevgisi gibi

Uçurtma olup ne uçasım var
Kafalar dar aşkı bilmiyorlar
Ağrını arttır dinmiyorsa
Namus bir kadının hayali

Dokunma hayaline hoşuna gitmiyorsa
Her gece yağmura karşı bir kahve
Her gece ruhları çalıyor bir kahpe
Her gece farklı bir yüz ama sahte

İnsana vurur bir darbe
Sorun sanıp üzerime kusmasan anlarım
Gereği yok aşka vurulan tasmanın
Kaskatı bu deli kaskatı hasta

Dönüşü yok bu zile basmanın asla
Yorgunum, üzerime kısmet atın
Seni sevmemek andırır kısmen azı
Çoğu sen dünyamın hem de nasıl

Ben gitarım sen dert penası
Kamburum dünya yükün üzerimde
Koşuyorum büyük bir düşün üzerinde
Pisi pisine yani pisi pisine

Hep sığdır derdini birilerine
Gemileri yakıyorum açılın
Yürekten örüyorum her gece saçını
Kahpelik yapmayın, kaçının

Sen prenses ben ise başında tacınım
Mum gibi söndüm elinde gün gün
Yine de geliyorum aşk için ömrüm
Kovaladım uğruna kaç günü dövdüm

Soran olursa da aşk için öldüm
Hani benim sevincim nerde
Akvaryumum kanaryam
Üstüne titrediğim kaktüs çiçeği

Aldılar kitaplarımı sorgusuz
Duvarlar konuşmuyor anne
Duvarlar konuşmuyor anne
Açık kalmıyor hiç bir kapı

Hani benim gençliğim nerde
Duvarlar konuşmuyor anne
Duvarlar konuşmuyor anne
Açık kalmıyor hiç bir kapı

Hani benim gençliğim nerde
Yağmurları biriktir anne
Yağmurları biriktir anne
Çağ yangınında tutuştum
Hani benim gençliğim nerde