Kemali

Ben Ben

Sen giderken ellerin elimde ayrılık bu zor,
Bir kez daha sorma bana.
Biraz dertliyim halimi dostlarıma sor,
Sor ne haldeyim görürler.

Sen giderken ellerin elimde ayrılık bu zor,
Bir kez daha sorma bana.
Biraz dertliyim halimi dostlarıma sor,
Sor ne haldeyim görürler.

Gece soğuk, yalın ayak, yürüyorum sokakta.
Daha bir kaç gün önce senle geziyorduk buralarda...
Derde çare yok sen olmayan bu ömrümün,
Nefes alıp verirken boğazım kördüğüm.

Bi sen olurum, yada bi ben.
Banane yeter bahaneler...
Daralıyor önüme sunduğun bütün seçenekler.
Başkasıyla olmaz olmaz kurduğumuz hayaller...
Düşüncesi bile içten içe kahreder!

Ben ben, Ben ben.
Öyle dertliyim ki benim bir görsen, görsen...
Bu aşk başlar yada biter istersen, istersen...
Böyle dağılıyor insan bazen, söyle nereye gideyim ben bi bilsem.
Yalan gerçek dostlarımla bazen, bazen...
Bir kaç kadeh içiyorum ve sersem, sersem...
Aklımda sen, düşlerimde hep sen...
Söyle nereye gideyim ben bi bilsem.

Sen giderken ellerin elimde ayrılık bu zor,
Bir kez daha sorma bana.
Biraz dertliyim halimi dostlarıma sor,
Sor ne haldeyim görürler.

Bir bendim ben kendimle, sen derdin dur gitme.
Kayıp giden yıllarımın, hesabını alırım aheste.
Derken ben erkenden yola çıkıyorum derdeste...
Soran olursa söyleyin Kemali yanlış adreste!

Ben Bengibi değilim, ölürüm sana deliyim.
Senden söz ederim, bir severim bir söverim.
Gerçek olmayan hayallerin peşindeyim,
Benden uzak dur yakar yıkar geçerim!