Shokir, AbroBey, MamurjonOkay

Sarob

Sarob ekan dunyo,
Xarob qilar ekan oxir xarob
Bu yo'lda yolg'iz o'zim man
Zinhor tugamas bu zina

To'g'ri yo'l ko'rsating sizlar
Hammadan yaxshi bilganla
Ertayu kech man ishdaman
Lek hech to'ydira olmadim ishtahamni

Farqlay olmadim mutaxamni
Oddiy bir yaxshi odamdan
Etib yurudim man dardim
O'ylardim ular tushunar deb

Lekin hech kimga kerak emas
Muammolaring bilishmaydi qadring
Oylikni deb belingni qilding kasal
Bugun omadli bo'lishni o'zi mo'jiza

Kimni puli bo'lsa bilib bilmasdan
Kambag'al joyida qolar turib benazar

Sarob ekan dunyo,
Xarob qilar ekan oxir xarob
Sarob ekan dunyo,
Xarob qilar ekan oxir xarob

Abrobey ko'zingni och
Biz mehmon dunyo boshqa
Oddiy qul keldik sinovga
O'zingni bos inson yerdan yergacha

To'plab yig'ganing bari ajalgacha
Hoyu havasga chalkashib yugurma
Bas qil umrni his qil sarobga uchma ko'zingni och

Yasharmiz o'zimizni aldab
Har kun bir xil insonga
Daraxtning chopgan boltaning
Dastasi ham bir daraxt

Umr o'tdi ketdi qoldik
Biz saroblar ichra qarab
Yo'lni oxiri artga qarab
Afsus qilmaslik bir sharaf

Tinim bilmay ishladim
O'zimni ham ko'p ayamadim
Molu dunyo ilinjida vaqtimni ko'p sarfladim
Ko'payar kun o'tib tashvishlar

Tinmaydi qiziydi mish - mishlar
Ko'rdim ko'p murakkab o'tmishlar
Sarson qiladi bu ishlar

Dunyo tuzoqdir yo'qdir hoyu havas
Nafsinga taslim bo'lganingda qisib qolar qafas
Shuncha sinov ichida zo'rg'a olarsan nafas
Yakuninga yetganingda endi sen uchun armon emas

Sarob ekan dunyo,
Xarob qilar ekan oxir xarob
Sarob ekan dunyo,
Xarob qilar ekan oxir xarob

Sarob ekan dunyo,
Xarob qilar ekan oxir xarob
Sarob ekan dunyo,
Xarob qilar ekan oxir xarob